Misas da Semana

O NOSO PATRONO: SAN ESTEVO

Estevo significa: "coroado" (Esteb: coroa).

Este santo chámase "protomártir", porque tivo a honra de ser o primeiro mártir que derramou o seu sangue por proclamar a súa fe en Xesucristo.

Estevo era un dos homes de confianza dos apóstolos. A S. Biblia, nos Feitos dos Apóstolos narra que cando en Xerusalén houbo unha protesta das viúvas e pobres que non eran israelitas porque na distribución das axudas se lles daba máis preferencia aos que eran de Israel que aos pobres que eran do estranxeiro, os 12 apóstolos dixeron: "A nós non nos queda ben deixar o noso labor de predicar por dedicarnos a repartir axudas materiais". E pediron os crentes que elixiran por voto popular a sete homes de moi boa conduta e cheos do Espírito Santo e de sabedoría, para que se encargasen da repartición das axudas aos pobres. E entre os sete elixidos, resultou aclamado Estevo (xunto con Nicanor, Felipe e outros). Foron presentados aos apóstolos os cales oraron por eles e impuxéronlles as mans, quedando así ordenados de diáconos (palabra que significa "axudante", "servidor". Diácono é o grao inmediatamente inferior ao sacerdote).

Os xudeus provenientes doutros países, ao chegar a Xerusalén empezaron a discutir con Estevo que lles falaba moi ben de Xesucristo, e non podían resistir á súa sabedoría e ao Espírito Santo que falaba por medio del. Sempre lles gañaba as discusións. Levárono ante o Tribunal Supremo da nación chamado Sanedrín, para acusalo con falsas testemuñas, dicindo que el afirmaba que Xesús ía destruír o templo e rematar coas leis de Moisés. E os do tribunal ao observalo viron que o seu rostro brillaba como o dun anxo.

Estevo pronunciou entre o Sanedrín un impresionante discurso no cal foi recordando toda a historia do pobo de Israel (Está no Capítulo 7 dos Feitos dos Apóstolos) e foilles botando na cara aos xudeus que eles sempre se opuxeran aos profetas e enviados de Deus, rematando por matar o máis santo de todos, Xesucristo o Salvador. Ao oír isto, eles empezaron a chiar de rabia. Pero Estevo, cheo do Espírito Santo, mirou fixamente ao ceo e viu a gloria de Deus e a Xesús que estaba en pé á dereita de Deus e exclamou: Estou a ver os ceos abertos e ao Fillo do home en pé á dereita de Deus". Entón eles cheos de rabia tapáronse os oídos e lanzáronse contra el.

Arrastrárono fóra da cidade e apedrárono. Os que o apedraban deixaron os seus vestidos xunto a un mozo chamado Saulo (o futuro San Paulo que se converterá polas oracións deste mártir) e que aprobaba aquel delito. Mentres o apedraban, Estevo dicía: "Señor Xesús, recibe o meu espírito". E de xeonllos dixo con forte voz: "Señor, non lles teñas en conta este pecado". E dicindo isto, morreu. Uns homes piadosos sepultaron a Estevo e a comunidade fixo gran duelo por el.

Misas da Semana IV de Advento

    

Misas da Semana III de Advento

Misas da Semana II de Advento

Misas da Semana I de Advento

Misas da Semana XXXIV do T.O.

Misas da Semana XXXIII do T.O.

Misas da Semana XXXII do T.O.

Misas da Semana XXXI do T.O.

                      

 

Misas da Semana XXX do T.O.

Misas da Semana XIX do T.O.

Misas da Semana XXVIII do T.O.

Misas da Semana XVII do T.O.

Misas da Semana XVI do T.O.

        

Misas da Semana XXV do T.O.

Reunión cos catequistas

Este domingo, ás 11 da mañá, teremos a anunciada reunión dos catequistas coa fin de prepara-lo vindeiro curso, que empezaremos o domingo que ven, día 23, no que esperamos, que os pais, vivindo o seu compromiso cristián, manden ós seus fillos.

Misas da Semana XXIV do T. O.

Misas da Semana XXIII do T.O.

Seis adegas e o CSIC queren dar valor ás variedades de uva representativas de Galicia

Seis adegas pertencentes a catro denominacións de orixe, un financiamento de máis de 3 millóns de euros, nove variedades de uva a estudar para coñecer o seu potencial vitícola e enolóxico e un prazo de tres anos para obter resultados. Estas son as claves esenciais de Innter GAL-ENO 2012, un proxecto cooperativo de I+D que se presenta hoxe en Pontevedra e no que participan firmas como Martín Códax, a cooperativa vitivinícola asentada en Cambados.

O grande obxectivo é potenciar o valor das especies máis tradicionais e representativas de Galicia, pero tamén impulsar outras variedades de uva de vinificación quizais menos populares ou mesmo menos mediáticas, pero capaces igualmente de xerar caldos provistos de calidade e, sobre todo, diferenciados e diferenciadores.

En canto ás máis coñecidas, o estudo vai centrarse no albariño e o godello, así como nas uvas treixadura, loureiro, caíño branco, mencía, castañal, merenzao e caíño tinto.

E aplicando eses mesmos coñecementos non só será posible mellorar os viños para competir a nivel mundial e ofrecer novos produtos ao consumidor, senón que se abordarán igualmente procesos de redeseñar da produción, coa fin de reducir custos e, en consecuencia, mellorar a rendibilidade das plantacións.

Estas accións deben complementarse, e o proxecto que hoxe se presenta ocuparase de demostrar a súa efectividade alá polo ano 2015, con accións de desenvolvemento sostible e/ou de viticultura respectuosa co medio, mellorando tamén así as marxes de comercialización do sector vitivinícola de Galicia.

E para resumir todo isto pode indicarse, e así fano os impulsores do proxecto, que se quere promover un proxecto cooperativo "referente a nivel nacional no ámbito da innovación vitivinícola", e simultaneamente se quere situar a Galicia "na vangarda do desenvolvemento tecnolóxico e da xeración do coñecemento neste sector, fomentando a colaboración público-privada para que as adegas galegas alcancen unha boa situación competitiva fronte a outras, tanto nacionais coma estranxeiras".

Para ocuparse de todo isto unen forzas, e esforzos, seis adegas, o Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC) e o Instituto Tecnolóxico de Galicia (ITG), nestes casos para realizar os traballos de investigación necesarios "a través do Grupo de Viticultura da Misión Biolóxica de Galicia e da área de Innovación Tecnolóxica".

Pero non menos importante resulta a colaboración do Grupo de Investigación de Viticultura da Universidade Politécnica de Madrid.

E por último, convén destacar a participación do Centro para o Desenvolvemento Tecnolóxico e Industrial pertencente ao Ministerio de Economía e Competitividade, xa que achega 1,6 millóns, dos 3 millóns de euros previstos.

Un consorcio liderado por Martín Códax: Adegas Martín Códax, Grupo Vinícola Marqués de Vargas, Pazo San Mauro, Adegas Moure, Adegas Reitoral de Amandi, Adegas Valdesil e Adega Valmiñor, cos seus viñedos repartidos entre as denominacións de Orixe Rías Baixas, Valdeorras, Ribeira Sacra e Monterrei, son as firmas impulsoras do consorcio de empresas no que se sustenta o proxecto de I+D.

O liderado deste consorcio foi asumido pola cooperativa cambadesa Martín Códax, "constituída no ano 1986 e unha facturación no último exercicio de máis de 16 millóns de euros, destacando o seu crecemento no último ano nun 10% a pesar da situación económica xeral".

Na memoria do proxecto explícase que despois de "ser unha das promotoras da creación da denominación de orixe Rías Baixas, a partir de 2004 sofre un proceso de expansión que o fai duplicar a produción, pasando de 25.000 a 60.000 hectolitros,".

O Salnés resolve con escaso protagonismo a súa presenza na Cata dous Viños de Galicia

A Cata dous Viños de Galicia serviu para recoñecer ao albariño Santiago Ruiz como o mellor branco da Denominación de Orixe Rías Baixas, que logrou este "Acio de Ouro" tras situarse no concurso por diante dos caldos Albamar, Gundian, Miudiño, Mar de Viñas e Valdamor.

O certo é que, a pesar de tratarse da subzona produtora máis importante desta denominación, o Salnés tivo un escaso protagonismo este ano. En calquera caso, hai que facer unha salvedade, e é que o seleccionado como mellor viño branco de Galicia está ligado polo menos a unha firma arousán, como é a cooperativa Martín Códax.

E é que o mellor branco galego desta edición é o Mara Martín, un caldo da Denominación de Orixe Monterrei que é embotellado pola adega Terras do Cigarrón para a colección Alma Atlántica, de Martín Códax.

Precisamente dende esta entidade vitivinícola con sede en Vilariño destacaron esta circunstancia e aproveitaron para dar a coñecer un pouco máis as calidades do monovarietal premiado, un godello 100% que na gama de viños de Alma Atlántica se relaciona co albariño Alba Martín e a roseira Anxo Martín, de tal forma que se presenta a tres brancos "marcados polo carácter atlántico".

O Mara Martín, recordan en Martín Códax, "sacou a súa primeira anada en 2009, e na súa breve traxectoria xa destacou en varios certames, sendo Gran Medalla de Ouro no Concurso dos Viños do Noroeste, Baco de Bronce e o primeiro godello elixido pola Negocio de Iberia".

Do caldo distinguido agora como mellor branco de Galicia se di na ficha de cata que a súa cor é amarela palloso, e que resulta intenso e limpo en nariz, destacando as notas varietales como o feo e de froita, como mazá e pera. Ten "un intenso toque de flores silvestres" cun lixeiro fondo cítrico de lima; e ofrece un paso por boca intenso e graxo, con boa estrutura froito do traballo coas lías ".

Misas da Semana XXII do T.O.

Misas da Semana XXI do T.O.

Misas da semana XX do T.O.

Misas da Semana XIX do T.O,

O valor de Cáritas na nosa sociedade

Con motivo da concesión do Premio Fernández de La Torre de La Voz de Galicia ás Cáritas Galegas, apareceu nese Xornal un artigo do prestixioso columnista Blanco Valdés, que nos parece moi interesante, e que amosa unha faceta importante do labor de Cáritas, que sen ser o fundamental, mostra como Cáritas busca outro tipo de sociedade, polo que o queremos publicar nesta “Folla”. O Artigo dicía así:

“Adoitada desde hai decenios a mirar cara ao Estado, a sociedade española é un agregado de millóns de persoas que, moi atomizadas, compiten entre si para obter beneficios das Administracións públicas. De feito, prodúcese no noso país o curioso paradoxo de que cando nos asociamos facémolo co obxectivo primordial de reclamar axuda aos diferentes poderes estatais e non coa finalidade de desenvolver no seu lugar tarefas que a sociedade podería asumir para colaborar con aquelas na procura do benestar común.

Obviamente esa situación de desmembración social ten excepcións, como o demostra o caso de Cáritas, unha organización que, entre outras varias, aínda que de forma moi sobresaínte, leva máis de medio século loitando en España (do mesmo xeito que nunha gran parte dos países do planeta) en favor da asistencia, a rehabilitación e a inserción das vítimas da desigualdade e a exclusión, pondo ademais especial énfase na denuncia das causas que xeran tales inxustizas.

Os números de Cáritas española, organización oficial da Igrexa católica na esfera da acción caritativa, son, en calquera contexto, pero máis no dun país tan desarticulado socialmente como o noso, realmente impresionantes: máis de 62.000 voluntarios, 5.000 traballadores no conxunto do país, ao redor de medio millón de socios e doantes, preto de sete millóns de peticións de axuda atendidas no ano 2010.

Esa acción, que se incrementou notablemente como consecuencia dos efectos da terrible crise que vivimos -unha crise que, como todas, cébase nos máis débiles: excluídos, inmigrantes, mulleres soas, nenos, anciáns ou discapacitados-, é hoxe en Galicia, e en España no seu conxunto, un elemento esencial para corrixir os seus devastadores efectos sobre amplas capas da nosa sociedade. Por iso a débeda que todos contraemos con Cáritas, e cos que nela colaboran, resulta excepcional.

A través da súa indesmaiable actividade, Cáritas ensínanos a diario unha lección importantísima: que axudar aos demais é non só unha obrigación moral inescusable dos seres humanos, senón unha fonte inesgotable da mellor felicidade que cabe imaxinar: a compartida.

Esa acción solidaria, que nos fai mellores a todos, non é incompatible, desde logo, como erradamente sostívose en ocasións, coa esixencia de que os poderes públicos cumpran coas obrigacións que teñen contraídas nun Estado social digno de tal nome. Moi lonxe diso, a solidariedade social é un complemento inescusable dunha acción pública que, máis en situacións de crises, non consegue chegar a todas partes. Cáritas leva moitos anos facendo unha contribución de gran valor a esa solidariedade. E é iso, precisamente, o que a Fundación Santiago Rey Fernández-Latorre quixo premiar, nun acto claro de xustiza, neste día”.

Misas da Semana XVIII do T.O.